|
Anatomie van de Nös
Över de Nös hebb ik nadacht,
wat de Natur daarut hett maakt.
Daarbi hebb ik rutfunnen:
de Nös hett de Flögels unnen.
Mehr noch, man moot dat Wunner loven,
de Nöswuddel de sitt boven.
Ja, de Insicht will mi binah dooddrücken,
vörn hett de Nös de Rüggen.
För mi sünd dat bloot fiese Faxen,
ik kenn kien Wuddel, de na boven wassen.
Un, wi Ji ennelk all weet swart up witt ,
bi Minsk un Deert de Rüggen achtern sitt.
Simeleren deit de Wetenskupp
waarto de Nös de Flögels hett an`t Kopp.
Wu schall man dat doch bloot begriepen,
flüggt de Nös? Nee, dat is to`n piepen!
Un noch een Wunner nimmt nu Plaatz,
de Nös wordt rood van toveel Snaps
un föhrt uns rood as een Karfunkel
dör uns Leven in ganz deept Dunkel.
Bi all uns Weten seegt wi pur,
de Nös is`n Wunner van`t Natur.
För`d Rüken deiht de Nös uns nutzen,
man moot se bloot jüst stadig putzen.
Gottfried Ladenthin
In`t Plattdütsch sett: Rudi Rabe
22.04.2008 | 
