Sehnen

Wenn dat Düstern van de Nacht unheelfull Machten swanen lett,

wenn dör` t Swiegen in de Nacht de Seel in`t Grusen kummt,

wenn de Steerns sük nich sehen laat

un Eensamkeit, Verlorenheid Egen to faten kriegen,

denn sehn ik mi so

na de bold kienen Tirileren van de Vögels

in`d Lechtworden van de Dag.

Sücht na de upgahn Sünn,

de all de Twiefel un Angsten vergeten laat.

Sücht na de Friske van`d jüngst Dag,

Sücht na Mörgentau an de Föt,

Sücht, rein Mörgenluft to amen.

Sehnen na dat Paradies,

dat denn för lüttje Sett in de Warkdag gökelt.

Marieluise Stolper

09.04.2009