|
De Kur
Een Keerl, de een Kur genoten,
de fohrt na Huus ganz unverdroten.
He beschlutt daar froh un bliede:
„Ik kur to Huus gar mächtig wieder.“
Doch Frünnen ik klaar jo: - ach,
de Geist is willig, dat Fleek is swach.
Man geiht na`d Arbeid ohn Geföhl,
wordt denn de Kollegen vörföhrt,
is bedrövt, nüms hett dat funnen,
dat man ofspeckt hett mit de veel Punnen.
Prahlt liekers froh un munter:
„Mien Fettwanst de is runner.“
Un nu besluten de „Proleten,“
wi willt dat mit`n Glas Beer begeten.
Man blifft ja nich bi een Glas sitten
un süchst de Kalorien flitzen.
Ik hör van jo dat Vörhollen nur:
Waar blifft nu de „to-Huus-Kur?“
To Huus denkst du an dien egen Best,
Selleriesalat du in een Tour frettst.
Du fangst an mit dien Kur to buhlen,
verdönnerst Kalorien un Julen.
Dien Froo hest du de Nerv kört broken:
„Ik will för di mit Leev nu koken.“
Se bruzzelt wieder ungeneert
maal Sopp maal Kottlett paneert.
Mit Leev koken is ja nett,
aver beter weer dat ohn dat Fett.
Bi sükse Saken denk ik bloot,
een neei Kur de deit mi seker good.
Gottfried Ladenthin
15.04.2009
In Platt sett: Rudi Rabe
| 
