|
De gröne Hochtied
Wi graleert dat junge Hochtiedspaar!
Is dat würgelk nu ok wahr?
Ja, se hebbt sück richtig leev,
as wenn dat gar nix anners geev.
Dat is ja al een beten her
as se sück ankeken mit Begehr.
In sien Haart weer genoog noch Platz:
„Kumm doch her mien söte Schatz.“
Dat keem so as dat komen muss,
een vertraut „Du“ un denn een Kuss.
„Willt wi alltied tosomen blieven
un uns niemals wedder scheden?“
Se funnen tegensiedig Leev un Holt,
nich to trennen mit Gewalt.
De Amor weer al veel an Scheten,
nu de Hochtied bloot nich vergeten.
Termins ofspreken un köfft de Ringe,
de Paster klaar maakt un anner Dinge.
An Geld för Kleder bloot nich sparen,
immer wedder Haltung wahren.
Inladungen gungen rut mit Karten
un mit persönelk Anspreekarten.
An Kollegen un all de Bekannten
un de velen leev Verwandten.
Nu staht wi up un graleert Jo düchtig,
so inniglich un nich so flüchtig.
Ji sölt immer glückelk un tofreden ween
un in`t Leven stahn up beide Been.
Gesundheit, Treu un ok veel Kinner
wünscht wi Jo un dat nich minner.
Wi stöt nu an mit Sekt un Wien,
bi Jo gifft dat bloot noch Sünnenschien.
Rudi Rabe
20.08.2009
| 
