De Soppenknaak

As mien Opa sien Schooltied vörbi weer, 1917, muss he ja een Beruf lehrn. In sien Dörp weer een groot Smee. Daar harr he al faken rinkeken, van wieden natürelk, denn domaals harrn`n de Kinner Respekt. Wurr hör ja van de Öllern un de Schoolmester inbläut. Opa, wurr in Juni 14, meen, dat weer woll de rechte Beruf för hum. Sien Vader stell hum bi den Smidd vör. De Mester keek sück de Jung van ünnen bit boven an. Groot genog weer he ja, un he meen: „Könt ja maal proberen, kannst 1. April anfangen.“ Van wegens „Bewerbungsunterlagen“ un so wieder geev dat domaals nich, Handslag genüg. De Lehrjungs weern bi hör Mester in Köst un Logie.

In 1. Lehrjahr kreeg Opa 5 Mark, un wenn de Mester good Luun harr, geev dat noch een Mark extra. För dat Eten sörg de Froo Mesterin. An`n Middagsdisk seten de Mester un Froo Mesterin (dat mussen de Jungs ok to hör seggen), een Gesell, een Lehrjung in`t drütt Jahr, een in`t tweed Jahr un een Stift. Stimmt nich ganz: Dat Mesterpaar, de Gesell und de öllste Lehrjung seten up`n Stohl, de middelst Lehrjung seet up`n Schemel un de Stift muss stahn, daarmit he, wenn Kundschaft keem, fix in de Smee weer.

Eens Middag geev dat Bohnensopp. Mien Opa stund daar nu, so lang as he weer, vör sien Teller Sopp mit een groten Soppenknaak daarin. De Knaak nehm he in de Hand un wull hum ofpulen, man de glitsch hum weg un van boven in sien Teller rin. De Sopp spritz över`d Disk, de annern in`d Gesicht. Wat kunn he daarvör, dat hum dat Malör passeren de? De Mester sprung up un bölk hum an: „Pass up du Döskopp, anners kummst ohn Eten bi Disk weg!“ Achteran besunn sück de Mester, un van nu an druff de jüngst Lehrjung ok up`n Schemel sitten.

Uns Opa hett aver good wat lehrt un sien Gesellenprüfung mit „Good“ bestahn un naderhand hett he ok noch sien „Meister“ maakt.

Werner Götz

20.10.2009