|
Erntedank
Harvstwind nu över de Stoppel weiht,
vörbi de schöne Sömmertied,
de Wind hett nu na Norden dreiht,
de Winter is nich mehr wied.
De Dau in Gras as Perlen blinkt,
in hellen Morgenlicht,
of un an een Vagel singt,
de daar an`n Hemel flücht.
Bunt sük de Bladen farvt,
in warmen Middagssünnenstrahl,
dat wurd nu wedder Harvst,
de Eckeln fallt van Eekboom daal.
Goldig glänzt de bunte Wald,
de Hemel wiest een satt Blau,
doch langsaam wurd dat köler bold,
Nebel treckt över`t Feld un Au.
Schwulbkes sünd na Süden flagen,
de letzten Blomen sind an bleuhn,
an goldig Oktoberdagen,
kann sük uns Haart nu freun.
Wenn düster Wulken trübt dat Licht,
denn kümmer di nich drüm,
bewahr di diene Toversicht,
achter de Wulken schient doch de Sünn!
De Minsch seggt Dank för de Arnt,
vör dat watt brocht hett dat Feld,
dat köönt alle satt nu warn,
wenn Freden weer up Welt.
Wi leevt hier in Wohlstand, leve Lü,
gifft veel Minschen de hebbt Nood,
de bitt jeden Dag noch hüt,
üm ehr täglich Brood.
Bedenk dat un wees tofreden,
alle Riekdom is nix wert,
dat köönt alle Minschen leven,
wenn würgelk Freden weer up uns Erd.
C. Fr. Bautsch
27.09.2011
| 
