Dat Klassentreffen

Jungs

De Wenigsten hebb ik kennt

na fievunfievtig Jahren.

Jedereen geev mi de Hand,

stund daar mit grau Haaren.

Eerst as ik her Naam hörde

waakt up de Erinnerung.

Ok wenn mennigeen Stimm röhrde,

in her Aard klung se doch jung.

Ut Schölers mit dat Melkgesicht

sünd Typen van Format wurden,

rank un schlank – Idealgewicht,

echt Mannslüü ut uns Norden.

Deerns

Ik begröt denn de Deerns

mit een lichten Hannendruck.

In mi tucker dat lüttge Rad

un gewahr se denn ruck zuck.

Se weern all tosamen charmant,

mit een Woord – bewunnerswert,

in elk Sicht interessant,

so as een Mann mit Hart begehrt.

Ut Schooldeerns mit Melkgesicht

sünd nu Moigheiden wurden.

Se strahlt so as dat Sünnenlicht,

sünd Brillanten ut uns Norden.

Horst Rehmann

02.05.2012