|
Bilangs de See
wulkendrifft
unmaten
de witte strand
de kimme
en streek ohn enne
stuur aamt de see un
waterspöken süchten
sülvergleunig
krullt sük de slang
ut maanschien
to’n hemel anhoog
still is de nacht
sünner steerns
blot een öllüchtje
brannt sacht
in mien
dunkelachtig hart
strandlooper
seedraken snuven
un wellen eien
de waterkant
sünner rüst
flegen de möven
in blauachtig köhligheid
hemel un see
vermangeleren sük
an de kimme
sand weiht
maak mien ogen blind
man en wunden streek
footstappen
laat ik torügg
strandgood
wellen rullen
an de waterkant
en witte band
in d’ griese sand
gemummel hör ik
vun mussels
un dwarslopers runen
tüsken knappertjes
barnsteen blinkert
as gold in d’ sünnschien
austernfischers gilpen un
lichtjes trippeln tüütjes
och kunn ik
doch hoog in de luchttreck
seilen as de sülvern möven
drifft in ’t water
de see hett de sünn
achter feegt
köhl is de lucht un
sacht kummt de nacht
eensam gah ik
as spöken luurt
dat torüggdenken
de liev offlegen
van d’ padd offraken
dat will ik
lüttje wellen
slicken an mien footwark
un sömmersmaak
up de lippen
roop ik na di
man blot de weerhall
vun mien woorden
kummt torügg
bulgen
deepswart is de nacht
steerns verbleken as
utgahn keersen
dat grell gegier
vun een verdweelt möve
verweiht
enerwaars hen
nargends hen
eensam wanner ik
tegen de stöötwind
bit dat de bruus
witt lücht
un ik lüster
wat mi de wind vertellt
Ursula Gressmann
08.03.2013
| 
