Eenmal mit dien Froo inköpen

Eenmal mit dien Froo inköpen,
ja, dat möst eerst eens versöken.
An,n besten laat di een Zedel schrieven,
denn geihst alleen un see kann to Huus blieven.

So hesst denn allens glieks funnen,
un dat in alle Rauh in een Stunn.
Nu gah aver mal mit ehr in de Stadt,
dor gifft je in jeden Tüügladen wat.

Denn heet dat, nu segg doch mal watt,
is dat an,n Moors nich beeten knapp?
Aver bit tau,n Hals is keen Utschnitt,
ik seeg ok nich wo jetzt dien Bost sitt.

Nu wier dat grad de erste Tüügladen,
un dornah sünd noch sükse söss komen.
Dor ward dat denn söcht un rümme söcht,
un nich dor an denkst dat du buten töövst.

Möt se dorbinnen villicht noch oprümen?
Up eenmal steiht`s denn vör di mit Plünnen.
Nu is dat je hüüt anners as in damalig Tied,
dor hungen dree Blusen un eene höffte se gliek.

Un jetzt sünd de Tüügladens bit baben vull,
aver nix tau finnen wat se wull.
Ik geev jo al mal een,n gooden Rat,
un holl dissen Vörschlag för juch parat:

„Gönn dien Froo mal as wat se so will,
un bliev ümmer sachlich un still.
Laat ehr doch mal alleen in son Plünnladen gahn,“

Se kann dor binnen alleen rümme ströpen
Sall se doch alleen inköpen.
Glöv mi, de köfft nich so veele Saken.
Se mücht je abends ruhig slapen.
Juch Hein

Heino Butz
07.04.2015