Een Reis na Kalifornien

In Harvst 1998 bün ik mit een Koppel Lüe, meest Buurn in Rentenöller, för 10 Daag na Kalifornien un Nevada reist. As Reiseleiter harrn wi een Futtermittelhändler. Van Amsterdam mit`n Fleger van de KLM üm 10.40 starten, üm 13.30, kalifornisch Tied, in San Francisco landt. Över Grönland, dwars över Nordamerika, de Rocky Mountains good to sehn, harrn wi ´n goden Flug. Inscheckt hebbt wi in “Travelodge Hotel at Fisherman`s Wharfâ€�, an`n fröheren Fischereehaben, hüt Touristenzentrum. Ik hebb mit miene Nichte telefoneert, de in Berkeley wohnt. Se hett mi affholt un  wi hebbt den Dag bi ehr utklingen laten. As wi, twee Zimmerkollegen un ik, annern Morgen to uns Hotelfenster in´n 6. Stock rutkiekt, seegt wi Alcatraz, de berüchtigte Gefängnisinsel vör uns liggen. Na dat erste amerikansch Fröhstück  geiht dat mit alle Mann in´n Bus, de uns de nächsten acht Daag dör Kalifornien föhrn schall.

Nu steiht eerst mal `ne Stadtrundfohrt an. Dat geiht barghoch und daal. Eene richtige Weltstadt: Chinatown, Japanische Viertel, RussianHill, riesige Bankgebäude etc.. In eene irische Straat hebbt wi Middag hatt. Ik hebb Irisch stew bestellt, watt uns Mester vör 60 Johr al watt van vertellt harr, un schmeckt hett dat ok. De Cable Car hebbt wi ok sehn. Dee de „Straßen von San Francisco“ mit Michael Douglas in de 70er Johrn sehn hett, de kennt de Straatenbahn, de an`n Seil (Cable), de tüschen de Gleisen liggt un in een Art Stellwark andreeben ward, de steilen Straaten hoch und daal föhrt. Na Middag geiht dat över de „Golden Gate Bridge“, de wi bi`n körten Halt erst mal knipst hebbt, na den Muir-Woods-Nationalpark. Dat is´n 223 ha groot Naturschutzgebiet  mit hauptsächlich Mammutbööm, de een John Muir 1908 mit Hülp van Präsident Roosevelt in Schutz nohmen hett. Disse Redwood-Bööm sünd woll 120m hoch. Ehr Öller ward up 2000 Johr schätzt. Se hebbt `ne Rinde bit to 50cm un köönt een Waldbrand överstahn. De Samen schöllt erst keimfähig wesen, wenn se 1200 Grad Hitze överstahn hebbt. De Redwoods wesselt af mit Eukalypthusanlagen.

Wien bi St. Helena

Abends sünd wi mit `n Utflugsschipp torügg schippert na uns Travelodge Hotel. Anner Mörgen föhrt wi Richtung Nörden in`t Napa Valley in dat Wienbaugebiet üm St. Hellena. An Flußafhänge wasst de Wien. Bequem to arnten un al Sorten. De Rotwien was de beste. Denn hebbt de Winzers uns denn noch dat angeblich gröttste Wienfatt up de Welt ankieken laten (typisch amerikansch). Ik hebb mi schlau maakt: Dat weltgröttste Wienfatt mit 1.7 Mill. Liter steiht in Bad Dürkheim. Denn Wiederfahrt över Berkeley, Oakland, Santa Cruz, Marina na Monterey, wo wi in „Best Western Monterey Beach Hotel“ övernacht hebbt. Direkt an`n Pazifik, ik hör de Wellenschlag hüt noch. Annern Dag, de veerte, Wiederfohrt up de 17Miles Drive direkt an`t Küst lang, Maut 7 Dollar pro Kopp. Aver eenmalig disse Strecke: an Landsied Traumvillas, Golfplätze un nich to vergeten den Zeitungsverleger Hearth sien 92000 ha mit Schlöss.

Rechts an Pazifikküst seegt wi ut Water rutkiekende Felsen, wor Seehunde sik van de Sun beschienen laat, un Seelöwen, de man bellen hören kunn. Un de meestfotograferte Zypresse van de Welt, seggt uns fründlichen Busfohrer, nich to vergeten. He is ok extra anholl`n, dat wi`n Bild maken kunnen. Wiederfohrn an de moie Gegend, Big Sur vorbi, bit wi denn affdreihn dehn int Binnerland. Hier fangt de Sierra Nevada an. Wi föhrt dör eene  fruchtbare Gegend, de künstlich bewässert word. Baumwull, Kartuffeln, Appelsinen, Fiegen etc, wesseln af mit Melkfarms mit woll 1000 Keuh mit överdachten Utloop (Sonnenschutz).  

Wi övernacht in Holiday Inn Express Three Rivers Motel, Indianerrestaurant. Annern Mörgen föhrt wi, nahdem wi Intritt betahlt hebbt, in de Sequoia & Kings Canyon National Park. Ãœm 10°° hollen wi in den Giant Forest un stellt uns vör den „General Sherman-Tree“, de angeblich öllste Boom van de Welt. De nächste Mammutboom is de General-Grant-Tree: 85m hoch, 35 m Umfang un 12m Dörmeter, de ward to Wiehnachten  as Boom der Nation beleuchtet.

Wi föhrt dör dat Naturschutzgebiet in steilen Serpentinen van 200m bit 2500m hoch mit Utblick up schneebedeckte Bargen, afwesselnd mit Leegden mit bunte Harfstloovfarben. Bären und Luchse schöllt hier noch leben. Na Middag in Fresno besichtigt wi een Boomwullfarm un Mandelplantage. De Bööm wurd maschinell schüddelt un de Mandeln van Hand upsöggt. Na de Farmbesichtigung bi de weltoffene Lüe föhrn wi ton Övernachten na dat “Cedar Lodge in El Portal.“ Hier fangt de Yosemite Nationalpark an, de Präsident A. Lincoln al ünner Schutz stellt hett.

Hier föhrt wi an 6. Dag dör, vorbi an 3000m hoge Granitgipfel, den bekannten „El Capitan“ un de Cathedral Rock. Denn weller Wälder mit Reedwood Bööm, ok afbrand Flächen. Uns Fohrt gung barghoch na den 3500m hogen Tioga-Paß. Dat weer Unweer mit Schnee anseggt. Wi föhrn jüst över den Paß, do fung dat an to schneen. Wi harrn noch Glück, dat uns Fohrer dat schafft harr. Hier schall in Winter bit 10m hoch Schnee liggen. Wi föhrn jetzt bargdal, kämen an den Mono-Lake (Ursee, ca. 700000 Johr), dat Dode Meer des Westens mit bizarren Tuffsteenbildungen. Middagspaus in Lee Vining, denn föhrn wi in de Mojare- Wüste, dör Big Pine un Low Pine koomt wi in´t Death Valley,Tal des Todes. De Naam kummt so togang: Goldsökers wulln een körtern Weg na de Goldminen westlich Sierra Nevada nehmen un sünd darbi elendig verdörst.- Wi seecht van wieden dat „Badwater“, de deepste Punkt van de USA, 86m ünner NN, un de heetste Punkt mit 56°C. Wi harrn ja `n Bus mit Klimaanlaag, so sünd wi de extrem wesselnden Temperaturen nich utsett wesen. Gegen 7°° abends kaamt wi bi uns Nachtquartier Furnace Creek Ranch, een Betrieb in Westernstyl, an. Wi mutt ´n Leiterwagen mit Heu bestiegen, un word  to een Barbecue-Dinner fohrn. Ik hebb dor mi mit een Arbeiter ünnerholn un hebb denn mitkregen wu armselig de leevt, van wegen „Hartz 4“. Un seggen dröft se ok nix, denn kriegt se överhaupt keen Arbeit. Denn süht man erst wu good uns dat geiht. Annern Dag geiht de Reis wieder dör de Wüste Richtung Las Vegas. Hier kaamt wi an den Gran Canyan vörbi. Eerst besichtigt wi den Hoover Damm. De Colorado River, de Grenz tüschen Nevada un Arizona, fleet dör den Mead Lake un word hier dör een Damm bremst üm 1. een Kraftwerk to speisen un 2. de Waterversorgung för de Stadt seker to stellen.

Bi de Ankunft in Las Vegas föhrt wi eerst  de weltbekannte Strip lang. Hotel an Hotel un Geschäfte mit överdimensionale Reklame de sik dauernd bewegt. Dat erste Gebäude van de Stadt schall in de 40er Johren een Maffiaboss as Speelhotel bouen laten hebben. Hüüt is in al Hotels de ünnerst Etage een Speelcasino. Uns Hotel heet „Treasure-Island“, mit 2800 Zimmer, 8 Restaurants, Geschäfte, Fitnessrüüm un de Speelsalon, wor ik 20 $ laat un 5$ weller kreegen hebb. Gliek`s dat nächste Hotel „Mirage“ hebbt „Siegfried &Roy“ ehre Show mit ehre witten Tigers. Mien 2 Zimmernahbers wassen 50$ Intritt  den Spöök nich wert. Wi hebbt den „Strip“ to Foot erkunnt, hebbt plattschnackende Farmers ut Kanada dropen un weern ok tofree. In Nevada, bzw. Las Vegas is Prostitution offiziell erlaubt. As wi weller in´t Hotel ankommen deen van uns Strip-Bummel, kregen wi `n Zeddel in de Hand : you wont a Black, White or Red girl,  mit Pries dorbi. Dorför harrn wi dree Mal na Siegfried & Roy gahn kunnt. Wi sünd moi alleen in Bett gahn. Anner Mörgen Las Vegas ade, föhrt wi dör de Mojave Wüste Richtung Kalifornien bit na Palm Springs, wu de Naam al seggt, hier gifft dat heete Quellen un Palmen wasst dor. Hört to een 12500 ha groot  Indianerreservat. Wegen dat angenehme Klima koomt hier de rieken Amerikaners mit Wohnwagens to överwintern her. De Rieken van dat 180 km entfernte Los Angeles (LA) hebbt hier ehre Villas. De Straten sünd dree Mal so breet as bi uns. Hier övernacht wi. Ik vergeet den Anblick van de San Bernadino-Bargen nich. Annern Dag, de 9te, föhrt wi Richtung LA an een WEC-Park, Wind-Energie-Converter, vörbi. Denn föhrt wi dör eene fruchtbore Gegend: Wienanbau, Orangenfelder un Melkfarmen seegt wi. Up Verdacht halt wi bi eene Melkfarm an un fragt üm Besichtigung. De Farmer, een ehem. Holländer, mit Namen Shouten, is weltopen un wiest un erklärt uns sien Betrieb: 1600 Keuh worden in´n Doppeltwintiger mulken. De Melk geiht na LA un word good betahlt. Een Stall gifft dat nich, bloot een Dack as Schattenspender. Dat Futter, Luzerneheu un Kraftfutter ward toköfft. De Mess verdrögt dör de ewigen hogen 30-40°-Temperaturen, de Gülle word verköfft. 

  Holiday Inn Hollywood

Wi föhrt na uns Besichtigung Richtung LA. in een Vorort, Anaheim. Hier is de erste Freizeitpark van Walt Disney, 1955 upbaut. För 38 $ köönt wi den ganzen Nahmiddag hier verbringen. Denn föhrt wi na Hollywood na uns letzt Hotel, Holiday Inn. Annern Dag, 10ten, spazeert wi na dat Roosevelt-Hotel. Binnen al`n beten spookig, vörn Ch.-Chaplin-Denkmal. Hier is de 1. Oscar an Douglas Fairbanks vergeben wurden. Nich to vergeten de „Walk of Fame“. Hier hebbt beröhmte Schauspeelers ehren Nam för 3000 $ up een Messingschild verewigen laten. Denn hebbt wi de Paramouth-Film-Studios sehn, un uns een Film över de ganze Filmentwicklungsgeschicht ankeken, d.h. dat schulln wi, ober dat weer dor so warm in dat Kino, dat wi een na anner inschlapen sünd. Middags weern wi up de beröhmte Farmmarket. 17 Farmers hebbt dor anfangs ehre Waren, Obst un Gemüse an de Mann brocht. Dor is mit de Tied een wietbekannten Markt entstahn mit Gastronomie. Nahmiddags hebbt wi noch mol den Pazifik sehn in St. Monika, in Long Beach leeg de „ Queen Mary“ ton Hotel ümbaut  un för de  Beverly Hills, sünd wi lang föhrt, wor an den Abhang de Nam       „Hollywood“ mit Beleuchtung inbaut is.

Annern Middag sünd wi denn van LA na Amsterdam torügg flogen un mit`n Bus na`t Jeverland. All Mitfohrers weern tofree mit de Reis.    

Werner Götz

11.10.2016