Herzlich Willkommen!

De Oostersteern

Annerlesdens hebb ik een Schuuv uprümt. Do fund ik een Bild, wat mien Enkelkind Ingrid vör mi maalt hett, een bunt Oosterbild mit `n Oosterhaas, `n Huus, `n Boom, Wulken un en groten geelen Steern mit Steert: “Hale Bopp”, uns Oostersteern. Vör 13 Jahr kunn man de Komet van März bit Enn Mai an`d Himmel bewunnern. Bi `t Oosterfüür hett Ingrid üm ton eersten Maal sehn:

Lang vör Oostern haren uns Enkelkinner Ingrid un Regina uns al froogt: „Oma un Opa , wat meent ji daarvan, wenn wi to`t Oosterfüür komt.“ „Natürlich köönt ji komen. Wi freut uns düchtig.“ Un so keem dat, dat se  Oostersaterdag mit ehr Öllern kemen un ok noch dree Fründinnen van Ollenborg mitbrocht haren. Toeerst mussen noch mit Trecker un Wagen Strüker binannerholt weren. Mit blied Gesicht un rood Wangen seten de 5 Deerns up d` Wagen. As de Bült klor weer, kropen se dr bi ümhoch un seten dr baben up. Van Wagen un Strohballen makden de Mannlü een Schuul. As dat endlich düster weer, wurr de Strükerbült ansteken. Upgeregt stunnen de Kinner dorbi, un as de drög Tacken anfungen to knistern un to knappern un de Flammen immer höger kropen, sprungen se vör Bliedskupp üm dat Füür to. Wi haren een mojen Utkiek, denn dat Oosterfür weer midden in `t Grönland.

Rund üm uns to seeg man van wieden lütt und groot Füürn. De Luft weer vull van Rook. De Kinner wurr de Tied nich lang. Immer wedder nehmen se lütt Tacken un smeten de in `t Füür. De Himmel weer betrucken, ober af un to keem de Maan ton Vörschien. Tomaal see Ingrid: “Kiek maal, Oma, dor is de Oostersteern.” “De Oostersteern?”, froog ik ganz verdattert. “Jo, Oma, he kruppt jüst ut de Wulken!” Nu seeg ik de Steern ok. Dat weer de Komet, de “Hale Bopp”, de al siet `n poor Week bi klaren Himmel to sehn weer. Ik hol dat Fernglas. Dormit weer de Steern noch dütlicher to sehn. Een na d` anner keken de Deerns dör `t Fernglas. Se kunnen sick garnich sattsehn. Dat weer jo `n ganz besünnern Steern.

 „Kummt de Komet anner Jahr weer?” froog een van de Deerns. “Ik glöv dat nich”, geev ik to Antwoord: “Dissen Steern mit Steert kummt woll bloot all 2000 Johr.” “Hett de dr vör 2000 Johr denn ok al maal ween?” wull Regina weten. “Man seggt, dat is de sülvig Steern, de över de Stall van Bethlehem stund, as Jesus up d` Welt keem, de Wiehnachtssteern, wor vandaag noch immer van vertellt un sungen ward.” see ik. “Un wi hebbt de Oostersteern vandaag sehn” repen de Kinner un sprungen weer üm `t Füür to. Ik dach so bi mi: “Wiehnachten: Geburt, Oostern: Auferstehung; is dat nu de Auferstehungssteern, de Oostersteern? Of man dor in 2000 Johr ok woll noch van snakt?” –

Ünnertüschen weer dat Füür rünnerbrennt. Glükkelk un möij stegen de Kinner in `t Auto. Een besünnern Dag gung to Ennen, een Dag, de se woll nie vergeten dot: mit Oosterfüür un Oostersteern.

För Ingrid weer “Hale Bopp” jedenfalls de Oostersteern, dat bewiest dat Bild, wat ik in d`Schuuv funnen hebb..

Dar Vertellsel steiht in mien Book:

„Up Padd dör mien Leven“   ( Hebus-Verlag, Leer)

Annegret Neunaber

02.04.2010