Immer pleite
Manni is an un för sück een fliedig Minsch. Van morgens fröh bit laat in de Nacht geiht he sien Arbeid na oder warkelt in`d Huus, mennigmal ok bi sien Nahbers. Van sien Handwark versteiht he veel un de Mester hollt bült veel van hüm. Un wiel he ok kien Angst för Överstünnen hett, kummt ok överdörschnittlich veel Geld up sien Konto. Man Mannis Goodhaven bi de Bank gehört nich hüm avers de Bank. Dat heet, sien Kontostand steiht immer up`t verkehrt Sied, sotoseggen in`t „Soll“. Sien persönlich Bankberader harr tonächst noch een Insehen un genehmigt hüm een Dispokredit. Man dat dürt nich lang, daar weer de Dispokredit ok al wedder övertrucken.
Nu weer Holland in Not. He kreeg van sien persönlich Berader een fein upmakten Breef:
„Sehr geehrter Herr Manfred…., wir stellen mit Bedauern fest, dass der von uns genehmigte Überziehungsrahmen dauernd von Ihnen ausgenutzt und überzogen wird. Wir bitten Sie, mit uns einen Termin zu vereinbaren, damit wir mit Ihnen über Ihre finanzielle Situation sprechen können…….“ He keek up Kalenner un in sien Knipp. 100 EURO in Schiens un paar Münzen legen daar noch in. Dat hett noch Tied mit de Termin un de Bank. Mit dat Geld holl ik mi noch woll een Week över`t Water wenn ik up mien Auto verzichten do un mit Rad na`d Arbeid fohr.
Un so keem de Bankbreef in Vergetenheid. Man na acht Dagen weer sien Geld up. He kunn ja woll nich ohn Eten un Drinken utkomen, also gung he na sien Geldautomat hen un schufft sien Bankkaart in de Schlitz. Man de Kaart weer sperrt, van wegen de Övertreckung, kien Goodhaven, blank. Daar seet he fast, wat nu? Man he harr ja noch een Handy, daarmit reep he sien Berader an. „Ihr Berater hat bis nächste Woche Urlaub, ich habe für Sie in vier Tagen einen Termin frei. Um welche Uhrzeit am 18. können Sie kommen?“ Manni wordt rood in`t Gesicht un stottert: „16:30 Uhr“. Un wat nu? Veer Dag ohn Geld, kien Brood mehr in`t Huus, nix mehr, o Gott o Gott. Un is dat seker, dat ik in veer Dag noch`n beten Geld kriegen do?
Mehr slecht as recht moot nu Manni disse Dag överstahn. Nu lett he sück ok mal wedder bi sien Öllern sehn un sleit sück daar dör. Ok bi sien Nahbers is he nu good Fründ. De laad hüm to`n Grillen in. Un wiel een Kotlett un twee Bratwürst överbleven weern, leet he sück nich lang nögen, se för de annern Dag mittonehmen. Fröhstück bi de Arbeid full ut un sien Mester see to Manni: „Büst du krank of wullt du Diät maken? Bi dien Gewicht deit dat doch woll nich nödig.“ „Nee, nee“, see Manni, „dat is mien persönelk Fasten, van wegen Reinigung van mien Binnerleven.“
Pünktlik üm 16:30 Ühr stunn he in de Bank. He wordt ok gliek in so fein Zimmer rinloten. De junge Froo stell sück vör: „Mein Name ist Günzilorz, dann wollen wir `mal sehen, was wir für Sie tun können.“ Manni verstund de Naam nich gliek un keek stierig up de Naamschild, de se an`t Revers steken harr. „Günzilorz“ harr he noch ni nich hört! Manni muss sück nu allerhand Fragen gefallen laten. Daarbi stell sück herut, dat sien Inkommen gerecht weer, aver siene Utgaven veel`st to hoch weern. Schuld daaran sünd de veel Raten, de Maant för Maant to betahlen sünd. Sien Auto leep up Leasing. De Fernkieker, de Möbels, de Kamera, allens leep up Raten. Hento keem so mennig anners wat. Waarto bruuk he egentlik dat Abonnement för`t Betahlfernkieken?
Na`t halv Stünn Beratung wordt hüm de neei Kreditverdrag vörleggt. De Raten worden oflöst, bloot de Leasingverdrag muss wiederlopen. De Övertreckung wordt liek maakt, sien Konto leet wedder fein. „Nun aber keine Überziehungen mehr“, raat Froo Günzilorz. „Ik will mi daarno hollen, ik verspreek hör dat“, so Manni. Halv Jahr gung dat good, de Geldautomat weer fründlik, wenn he siene EUROS oftrucken dee. Doch tegen Wiehnachten fung de Hungertied wedder an. Sien Konto leet kiene Verfügungs mehr to. Ok kien Wunner! Waarto muss he sück denn een Heimtrainer för 800 EUR andreihen laten? Oder een Rennrad för 1200 EUR? Un de Wiehnachtsgeschenke för siene neei Fründin un sien Öllern, de köst ok Geld! Sien eenzigst Wünsche to Wiehnachten: Geldschiens!
Rudi Rabe
21.02.2008 |
