April, April

April, April

Ut de Tied na’n Krieg gifft`t een Geschicht: Franz nöhm gern anner Lüüd up’n Arm.
He vertell in Kroog: „Morgen Namiddag Klock dree ward de olle, kaputte Brügg van de Soldaten sprengt. Ja un morgen dat weer de 1. April. Glieks menen sien Kumpels van Stammdisch : „Du wullt uns up’n Arm nehmen, in`n April schicken?“
„Nee,“ seggt Franz, „dat stimmt ganz genau, heff dat van de Hauptmann hört, ik geev enen ut, wenn dat nich stimmt.“
Natürlich harr sik dat rümschnackt. Dat halve Dörp is losmarschiert. Dat wull’n se sehn, wenn de olle Brügg van Soldaten in Manöver sprengt und wedder upbout wurr.
Alle töven se up de Soldaten. Van de Soldaten weer aver nix to sehn und Franz weer ok nich door. Mit eenmal kummt Franz mit sien Auto an, stiggt ut, haalt ene Geetkann rut, besprengt de Brügg mit Water un seggt. „April, April, nu is se sprengt!” Lagen harr he nich, aver utgeven hett he doch enen. Wenn dat ja nu ok wahr weer, aver in April harr he se ja doch schickt.

C. Fr. Bautsch
30.03.2012