De Kollision

(Die Schreibweise des Autors wurde unverändert übernommen)

Disse lütt Geschicht hett sik för mihr as dörtig Johr todragen un hett mit de Seefohrt to dohn. Wat mi passiert is, dat kümmt nich alle Dag för. Dat wier an de Südküst von Kuba, nich wiet af von den Haben Cienfuegos. Dortomal  wier de Seefohrt noch een beten anners, so geew dat to`n Bispill noch nich so veele Containers un de Schipp leegen länger in`n Haben as hüt. So harren de Lüüd ok mal Tied an Land to gahn orrer de Ümgägend kennen to liehren un süss wat. De best Ort, wat von de Welt to sehn, wier de Seefohrt.

Eenen Nomiddag wieren wi mit teihn Mann hoch an`n Strand führt. Rancho Luna hett de heeten un harr fienen, witten Sand. Dat Water wier glasklor un dor wier ok een lüttes Korallenriff. Up disse Reis wier min Fru mit. Wi spaddelten tosamen in dat Water, keken uns de Korallen un de bunten Fisch an un leeten uns dat woll sien. Nomiddags rägent dat in disse Gägend in`n Sommer af un an. Wi harren gor nich mitkrägen, dat sik de Häben totreckt harr un dat anfüng to rägen. As ik nu mol den Kopp ut`n Water rut steckte, kreeg ik mit mal eenen bannigen Schreck. Dat rummste an minen Hinnerkopp, dat ik ganz verbast wier un gor nich wüsst, wat los wier. In dissen Momang wier ik ollich bäten benaugt.

As ik wedder to mi keem un mi ümkeek, dor gewohrte ik nahbi eenen Schwarm von fleegen Fisch, de dor rümmerburrten. Von disse  Beister müsst mi woll eener an den Kopp flagen sien. De harr sik woll bi den Rägen verbiestert. Ne, sowat öwer ok, is jo nich to gläuben. Wier öwer so,  ik harr ollich  `ne lütte Buul an`n Hinnerkopp.  Öwer süss wier mi dor wieder nix bi wech. Min Fru vertellte ik, wat mi mallürt wier. Ik verklorte ehr as ierstes, dat se blot nix mine Maaten dorvon seggen süll. Worüm nich? Jo, dat is so, dat an Buurd nich so vääl Ünnerhollung wier. Dortomal geew dat jo ok noch keen Videos orrer DVDs to kieken. Dorvon keem denn öwer ok, dat männigmal dat Narren un Tarren ünnernanner as Awwesselung deihnen müsst. De Gägenstand von disse Oort Ünerhollung wull ik öwer nu nich warden.

Egal, wat mi malessen würr, ob ik mal de Tiedümstellung vergäten harr orrer sowat, glieks harr dat wedder heeten, „sühst, he hett woll doch eenen lütten Schaden dorvon afkrägen, dat em een Fisch an`n Kopp flagen is“. Orrer noch bäten stiewer:  „Wer `ne Kollision mit eenen fleegen Fisch hett, de kriggt  allens farig“. Dat wier ik denn de vulle Trüchreis bet na Rostock nich wedder losworden. Öwer dor bün ik denn grad noch so üm rümkamen.  Na, is alls good gahn . Min Fru hett dicht hollen un keener hett wat markt. Öwer hüt, na all de Johren,  kann ik dat woll vertellen, ahn dat ik nu de Jonas warr.   Orrer bün ik nu bi juch de Jonas?    

Hans-Hermann Prager, Warnemünde

28.11.2010