Wenn an Enn van‘d Dag…
Wenn an Enn‘ van’d Dag
de Sünn unnergeiht,
de rode Sünnenunnergang
mit hör Spill begünnt…
heet dat – Afscheed to nehmen
weer eenmol van dat,
wat wass und mörgen neet mehr is!
Wenn an Enn‘ van’d Dag
de Stillte mi röppt
un de Well‘ in Eems
sien Pad dann söcht…
heet dat – Free‘ to finn‘n
mit dat, wat in Ogenblick
daar liggt – dat Glück!
Wenn an Enn‘ van’d Dag
de Nacht anbreckt
un ik bün weer mol alleen,
mit mi „heel“ alleen…
heet dat – loos to laten
wat mi fasthollt, all’ns vergeiht
un mit Wind wegweiht!
Wenn an Enn van’d Dag
ik bün as ik bün,
un ik spör in mi
mien depen Sinn…
heet dat – dankbaar annehmen
dat Hier und NU…
ohn‘ wat to doon, blots in mi ruh’n!
Herbert van Anken
01.11.2011
