|
All de Leevde op
uns Eer?
„Segg maal, fröög ick
de lüttje Oma, wolang’n is dat egens her,
dat Du hier in dat
niege Heim Besöök harrst vun Dien’n Jung?“
„Oh,- weet gor nich so
genau, – sünd bestimmt all poor Wuchen her!“
Un ick sööh ehr
trurige Ogen, un düsse Würr wull’n schamig nich so över ehr Tung.
„Dorbi hett he
verspraken, nu ok öfters maal kort to kommen,
beten kommodig mit em
Koffe drinken und beten wat vertell’n un so.
Avers nu sünd all
Maanden vergahn mit so veel eensame Stunnen!“
Man sööh in ehr lüttje
Snuut an, de Kummer sett ehr doch bannig to.
„Un ansünsten, Oma?“ —
„Och, dat geiht so, – bünn ja sowiet tofreden.
Miene Lüüd hebben ja
ok ’n goden Heimplatz funnen, ick warr hier nett versorgt!“
In de stille Stuuv tick jümmerto de oole Wandklock…………
„Du Oma, – hüüt hebben
wi ja nu denn Moderdag tofaten!
Dor ward he Di ganz
bestimmt besöken, meenst Du nich ok?“
Un ick sööh ehr lütten
faltigen Hannen so ’n beten bevern un mark doch,
dat se de ganze Tiet
bi uns Gespreek jümmers na buten horch!……..
Denn meen Oma reinweg
as dull: „De Jung gönnt sik ok to wenig Rooh,
dat niege grote Huus
mutt fardig warrn un ok sien Chef will toveel vun em.
Un sien veele Bidrääg
in all de Vereene sett em ok jümmers bannig to!“
In ehr Ogen kööm so ’n
bestimmtet Füür, dat woll bloot ’ne Moder hett:
„Ick heff jümmers Bang
um mien Jung, – he geiht ok veel to laat to Bett!“
In de welken Hannen
dreih se ahn Enn de Brill…………
„Ok sien niege Auto
mutt he ok noch afbetahlen! — Ja ja, dat is so ……!
Ik stüür em vun mien
lüttje Rente af un an een poor Euros bi,
wat bruuk ik oolte Fru
noch groot? – Ik laat mien oolte Schooh besahlen,
dat reckt hier in ’t
Heim denn ok för mi! ….
tic-tac-tic-tac
de Klock in de stille Stuuv……..
„Segg maal, lütt Oma, hest du denn
eegentlich ok Grootenkels?…
„Oh ja, – hier in de
Schuuflaad von mien Kommod liggt een poor Biller binnen! –
Avers, se hebben veel
to veel mit all denn modernen Kraam üm de Ohr’n
un ick glööv, se
wüllen ehr Oma beten schonen un nich to oftins stören!“………
Fohrig wisch ehr Hannen
över ’t witte Dischdook-Linnen…
……tic-tac-tic-tac……
Denn op’nmaal klopp
dat an de Döör, — opletzt is ehr Söhn denn ok dor, ….
un as ’n Sünnstrahl
wesseln in ehr Kummerogen grote Freid ünnert witte Hoor.
So na gode Stünn, de
Jung schuul heemlich öfters op de olle Wandklock:
„Mama, wi mölen balden
wedder föhr’n! – Wat löppt de Tiet bloot, wenn man hier hockt!“
„Du muttst doch hüüt
to Moderdag nich ok noch loos?!“ schimp Oma empört,
dat kann doch keen
vernünftige Minsch vun Di verlang’n!“……..
„Mama, nu beddel doch
bloot nich so, — dat gifft ok noch anner wichtige Saken!
Kiek maal, de ganze
grote Familije, – dor mutt ik ok noch beten Frietiet laten!“
Du, paß maal op, ik
komm bald wedder mit smucke Blomen, besünners schöön!“
Un ik kunn ehr’n Blick
lesen un wüß, glieks, wenn he gahn is, würr se wenen!“
Addi Kahl
|
