Historisches Bild

De Angst geiht mit

De Angst geiht mit

„Dat hebbt we schafft.“

As lüttje Bulgen van Glück kweem dat över hör. Gerd slutt de Döör achter hör to

und nehm se in sien Arm. To´t eerste Maal alleen in hör egen Huus. Nabers

harren een Boog anbrocht. In de neei Siedlung in hör Dörp steiht nu hör

Freesenhuus tegen annern. Meest all jung Lüü, alleen twee Rentners ut

Ruhrgebiet hebbt hier ok boot. Seker word dat en nett Naberskupp. De schöölt we

woll all kennenlehren, wenn we in veerteihn Dag för de Boog een utgeven. Nu

kann dat Leven so richtig losgahn.

Meike und Gerd weren al

acht Jahr en Paar. In´d Disco bi Rahmann in Middels hebbt sük de tokünftig

Sprekstünnenhülp und de Lehrjung in´d Landmaschinen-Warkstee kennenlehrt. Twee

Jahr later sünd se in en lüttje Wohnen tosamentrucken. Meike harr en faste Stee

bi en Kusendokter in Auerk, Gerd harr wesselt. He is nu bi Enercon, bode mit an

de grote Windmöhlens för Stroom. De scheten för de een to sien Freid, för de

annern to hör Arger an de Küst in de Höcht. Man bi disse Arbeitsstee kweem en Bült

mehr Geld in´t Knipp. Se spaaren beid up dat egen Huus. Nu sünd se intrucken.

Meike harr över sien neje

Arbeiststee Bedenken. „Is dat nich vööls to gefahrelk?“ Gerd harr hör na disse

Frag mit na Westerholt nohmen. Daar geev dat een Windmöhlen, daar kunn man in

de lange Röhr hoogstiegen un sük de Welt van boven bekieken. Gerd wiesde Meike,

wu man sük een Stück Seiltüüg üm de Liev maakt, en Haken in een Schien

inklinkt. „Und nu kannst du nich rünnerfallen. Wenn du strumpelst, denn maakt

dat klick und du hangst seker fast.“ 

Nettso, verklaarde hör Gerd, sünd we bi all uns Warkeree afsekert. Up

uns Boosteden is daar jümmer ok een Ingenieur, de blot up de Sekerheid kickt.

Daar kann nix passeren.

Man de Dinger worden

groter un groter. Eenhundert Meter hoog, de neeisten eenhundertfievtig Meter

hoog. Mit Flögels, de haast 70 Meter lang sünd. „Nu boot we ok offshore“ –  mit disse Nahricht kweem Gerd stolt nah Huus.

„Denn bün ick, so spietelk mi dat ok is, de hele Week up See. Wi

slapen up en Extraschipp. Man elke Wekenenn bün ick weer bi di. Gifft ok mehr Geld. Denn köönt wi

dat Huus feller afbetahlen”.

„Und wat musst Du daar

maken?“ „Ik mutt ganz boven, wenn de machtige Kran de Flögels nah boven hievt,

disse Flögels mit grote Schruven an de Turbine andreihen. Jan, de mit me dit

Wark deit, de weer fröher bi VW in Emden. Daar heet de Ogenblick, wenn de Motor

up de Karosserie rünnerschweevt `Hochtied´. So nöömt we beid nu disse Moment,

wenn we de Flögels an de Turbin ansetten. Daarvör mutt de Wind heel still

wesen, de Wellen nettso. Wenn denn de grote Flögels answeven, denn mutten wi se

in de Hand nehmen un in dat rechte Lock föhren. Daarna mutten wi se fast

andreihen.”

`Hochtied´ Meike schoot,

as se dit Word hören dee, wat heel anners in d´ Sinn. Token Vörjahr schall dat

bi Gerd und hör Hochtied geven. De Pill harr se siet en paar Dagen weglaten,

beid möögt se Kinner, dree wünsken se sük för hör Glück.

Man `Hochtied´

tweehundert Meter över de Noordsee? Meike wurr dat flau in d´ Maag. „Wu is´t,

wenn du rünnerfallst?“ „Ick kann doch swemmen“ so Gerd mit en Smüüstern. He

wuss genau, dat hüm dat bi en Unfall nix nützen dee. Bi en Upslag ut sükse

Höcht, daar is jeder Knaak broken. Wat is, wenn de Wind upbriest, de Flögels

in´t Danzen komen, Gerd van de Turbin smieten? 

Bi süks Gedanken bleev bi Meike een flau Geföhl. Un tegen de Leevde to

Gerd slickt sük nu de Angst um hüm in hör Leven. Is dat würkelk so, dat he bi

dit Wark ümmer good afsekert is? Up sien Schrievdisk hett Gerd annerlest en

Urkunn vergeten. Meike kunn lesen, dat he sien Leven mit en hogen Geldbetrag

versekert hett. An Geld för dat Huus schall´t nich mangeln, wenn he mit sien

Inkomen wegfallen deit. Is he so seker nich, as he deit?  Hett ok he Bedenken? Harr he nich mit hör över sien Angst

snacken kunnt? He wull hör woll schonen. Beter wer west, wenn se beid mit de

Angst ümgohn lehren.

Nu wasst hör Angst üm

Gerd sünner Enn. Schall dat mien Tokunft wesen, hüm elke Sönndagavend mit

Leevde und mit Angst ut uns Huus gahn to laten? Und denn de heele Week bit

Weckenenn mit Angst up hüm to wachten?

Weet de Minsken, de to

Recht stolt sünd, dat sükse över de Maten grote Wunner ut Miskenhand in uns

Heimat boot werd, dat daar ok een bült Gefahren bi d Upboo dorbi sünd?  Denkt se an de Lüü, de dit Wark – besünners hoch

boven – vullbrengen? All dat schütt Meike dör de Kopp. 

As se dat eerste Mal an´d

Sönndagavend ut dat neei Huus herut nu utnanner gahn, daar drückt se Gerd noch

en Bült faster, as he dat wennt is. He schall föhlen, dat hör Leevde machtiger

is as hör Angst. Tominnst in disse Ogenblick.

Anneus Buisman

03.02.2022