De overdreihte Fitnesstour
|
De overdreihte Fitnesstour Ik truck van`t Eiland up`t Land, nee wied van de Küst. Na Nörden an`t old Haven – dat muss al wesen, so kunn ik elk Daag dat Water sehn. Alltied weer ik nu mit Rad ünnerwegs. Maal an`t Diek, de Schepen sehn, na Hage un Tidofeld – Nörden un umto. Un wullt de Welt rund um Oostfreesland studeern, mußt allwiel ok wat reskeern. An een Sönndag daar weer`t sowied. De Sünn schien heet van`t Hemel, wat sull ik maken? An Diek liggen un braden? Een Fitnessprogramm na oll Schlag stunn up mien Plan. Een Rundreis över al de Sieldörpen de sück as Perlenkett achtern Diek versteken – mit Rad versteiht sück! Ik wünsch mi sülven veel Glück för disse Reis. Also rup up Rad, een Rucksack mit Notproviant dür ne fehlen. Een Appel, Water un twee Kilo Kasen! Mehr bruuk`t nee, dat Eten wull ik mi nu ofwennen, un wenn ik düchtig in de Pedol paas, rullen seker ok de Punnen beter of! Een Sünnhotje up, nu gung dat los! Eerst maal dör de Park van Schloß Lütetsburg.Ik haal deep Luft, wat is dat doch moi in de Fröh. Noch nüms ünnerwegens, allens so still. An de Büschen van Berum längs – daar is de Natur een Freid. De Kohlmeisje piept mi wat in de Ohren, de Elsters is an schladdern un schürn midden in Holunderbusch. An Burg Berum vörbi na Nessmersiel – ik seeg de gele, brune un gröne Struken un de Sünn is an glinnern. Ik hebb daarbi mien Gedanken up Loop – denk an Ebbe un Floot, an dat Oller….un wat woll noch so kummt. Aver to`n Glück geiht mi dat noch good. Man good, dat ik jümmers Fohrrad fohrn bün, daar maak ik jung Lü noch wat vör. Wieder na Dornumersiel over Accumersiel na Bensersiel. Daar raas ik man so bi langs, bit na Neuharlingersiel. Dree Stünd bün ik nu ünnerwegens ohn Paus! Ik bün bannig stolt up mi. Ik laat mi van een Flohmarkt uphalen. Ik holl an un bummel övern Markt un funn för mien Sadel een Polsterung. Mutt nee lang överlegen – för de Rundreis is dat een gode Investition. Rücktour?? Jaa, beter weer`t! Ik denk, nu kummt bold Carolinensiel un Friederikensiel – un denn links of na Tengshusen, waar mien Kinner hör Bliev hebbt. Is ja nee mehr wied, denk ik noch, kunnst ja een Ofsteker maken. Un frei mi up de Gesichter van mien Söhn un Schwegerdochter. Wat de woll seggen: “Moder up Rad, van Nörden heel de wiede Tour, dat de noch so fit is harrn wi nee dacht, soo een Överaschung!” Un wieder geiht de Fahrt – immer liek ut de Küstenstraat lang. Up Diek blökt de Schapen mi to, un de Kullerogen van de swartbunten Kohjen up de Wieden dunnen mi good. Ik seeg de Baadgasten up`n Diek stahn un kieken as wull`n se seggen:“ Wat een grodet Wunner, güstern weer hier noch Water un nu is all weg?“ Mien Hart gung open un ik föhl mi freei un licht. Nu dör Carolinensiel, de Straat is vull van Baadgasten in Cafe`s un Geschäften. Ik pingel un fohr dör dat Getümmel, menning een kickt mi na, de sall`n woll denken: “Junge, de neiht daar bi langs, un dat in hör Oller!“ Na veer Stünn up de olle Drahtesel, Kaasstenen wiesen de Weg torügg, de Rügg al wat krumm, de Benen stief, stunn ik vör de Dör, doch all dicht un still, keen Minsch to sehen, so stund ik alleen up Straat, de Vörfreid verflogen. Wu kunn ik ok wagen, ohn Nögen to kamen!? Ik striek um`t Huus. Rollos sünd dicht. Ik dreih de Waterkran up un holl mien Kopp ünner, söck mi een Sünnenstohl.
Ik weer möi van de Radtour, so möi un denk:“ Keen Minsch wull mi sehn, keen Kater mi trösten!“ So funn ik een lütten Trost in een Wulldeek un legg mi daarmit up mien Sünnstohl! Ohn een gemütlich Teetied sleep ik in. De Sünn deiht hör Deel daarto. De Vögel up de grode Appelbomen sing`t mi in Slaap. Ik dröm van 1. Pries bi`t Radrönnen för old Lü! Kruse Gedanken fohrn Karussell in mien Kopp un ik strampel un strampel, denn ik wull na Huus. Ik mark mien Sünnbrand, nu ok in Nack, mien Sünnhotje harr ik in Tengshusen vergeten un an Sünnöl nee dacht. Brassig över mi sülven trampel ik eerst recht in de Pedaln. „Hoppentlich bün`k bold to Huus“. De Sünn gung al ünner un ik kunn mi nee an de goldenrode Schien freien. Wu kunn`t ok so maal wesen un ohn Nögen bit na Tengshusen up Padd gahn! De Sadelplaster geev nix Godes mehr her, un mien Schmacht! De Swienhund in mien Borst geev ok sien Kommentar, he weer an anpriesen: “Bratschieven mit Kotelett? Tuffelsalat mit Fisch? Oder Pannkook fällig”? Anhollen un eten? In mien Outfit kunn ik nu in keen Lokal. Dat weer to genierlich, tominns in mien Oller. Keen Laden mehr open. Un mien Knippke ledd ünner Schwindsucht! To glieker Tied leep in Fernsehn de „Tour de France“ un ik maak ut Sympathie de „Tour de Sieler Küst.“ Keen Reporter an mien Sied un keen Minsch spend Bifall! Keen Doktor kümmert sück um mi. Schoonof mit Muskelkater un Rüggpien keem ik na mien Marathontour – to`n Glück heel ohn Maleur, to Huus wedder an. Sowat kunn ok blot een Buteneilander passeern. Vör`n Anfangstraining weer dat aver woll Spitze. An mien Dör kleev een Zedel: “Leev Moder, waar büst ween, wi weern mit Rad ünnerwegens van Tenghusen över all de Sieldörpen immer liek ut na Nörderland un an dien Dör, un du weerst nich daar!“ Ik weer platt un kunn nix mehr seggen! Ik weer bannig vergrellt över de leven Godd, he harr daarvör sörgen kunnt, dat all in Rieg kweem, wenn he mien Kinner un mi tüschen Neßmersiel un Tengshusen tomöt komen harr. Wi harrn daar een kommod Teetied maken un up Diek sitten un de moi Sünnenunnergang kieken kunnt. He wull aver woll, dat ik een heel Bült daarut lehr: „Nee ahn Nögen up Visit, man eerst recht nee bi so`n Gewaltstour! Nee sück sülven överschätzen! Allens mit Maten maken, ok `ne Fitnesstour! In de unnerste Gangart kruup ik to mien Köhlschap un slaag mien Buuk vull. De Swienhund in mien Borst un ik fullen tofree un möi in mien Bedd un laten de leve Godd een gode Mann wesen. Bi mien nächst Tour steiht fast, dat geiht denn in`t Binnenland oder an een anner Küst, aver bloot in dree Törn`s un een Slaapsack daarbi! Marieluise Stolper 26.09.2008
|
