|
De Spion up dien Handy
Onno sitt vör sien
Schrievdisk in de Eck van sien Wohnzimmer. Corona harr hüm dat inbrockt. An
normale Dagen was he Systemadministrator in een lüttje Fabrik för Autodeelen
und harr in dat Wark an de Rand van ´d Stadt sien Büro. Nu
is he weer in´t Homeoffice. Hüm is langwielig. Nich snacken to könen mit sien Kollegen, nich even
rümgahn un en Oog up de völen Computers to hebben. Alleen sitt he in sien egen
Wohnstuuv an sien Computer. Man good, dat he dör dat grote Fenster en Blick up
Markt und Raadhuus hett.
Een WhatsApp kummt up
sien Computer an. Maike, sien Froo, wünskt hüm en goden Dag tohuus. Se is an
hör Arbeidsstee, mit Mask up helpt se mit hör starke Hannen, de Muskels van hör
Patienten in de richtige Rieg to brengen. „Du hest dat good“ knurrt he, „du
hest Lüü üm di – ik sitt hier alleen un mien eenzig Ümgang is mien Computer“.
Man, wat is dat? Daar
is tegen dat Symbol van sien egen WLAN en anner WLAN to sehn. Ach ja, dat is ja
dat nee WLAN för elk un een up d´Markt und in d´ Hauptstraat. Dat harr de Stadt
mit vööl Pressegedrüüs inricht. Besünners de Touristen köönt nu mit hör iPhones
all, wat se ut ´t Nett weten willt, bi hör Gang dör de Stadt afropen.
Will doch mal nasehn,
denkt Onno, of sük een inwählt hett. Vör hüm as Systemadministrator is kien
Nett säker, und dat WLAN in d´ Stadt is nich mit en Passwoord afsekert.
Steiht daar nich vör´t
Raadhuus een und holt sein Handy in d´ Hand? Laat mi maal fell mit mien
Spionagesoftware sehn, wat he will. „Wat is in dat Raadhuus to
sehn?“ so fraagt he över Google. Und denn kann he van de
Geschicht van dat Huus lesen und Biller van de moje Saal in dat oll Boowark
sehn.
Nu waakt de Spaaß in Onno
up und de word noch grötter, as he de Mann en WhatsApp schickt: „Ut Huus Nr. 7 winkt di een to!“. De Mann dreiht sük
üm und winkt torügg. Wat moi!
Onno lurt up de Nahste,
de sük inwählt, de he utspioneren kann. Sien Naber Peter, de nare Fent, geiht
över d´ Platz. Hollt sien Handy vör sük hen und schrifft an en Beate, dat he up
d´ Weg to hör is. Dree lüttje Harten, “Emojis”, tippt he in. Heet sien
Froo nich Elke? Is dor en up Afwegen?
Fell tippt he in de Tasten van sien Computer en Antwoord: „Kann vandaag nich,
mien Mann luurt üm de Eck. He het wat markt“. So, dat weer´t, en Ehe is reddt.
Peter dreiht üm, mit verbiestert Gesicht geiht he wer in sien egen Huus.
Tegenöver is en Pizzeria.
Daar kannst in d´ ganze Stadt leckere Pizza in dien Huus komen laten. Onno hett
tomaal Smacht. He geiht up de Internetsied van de Leverservice, bestellt een
Pizza na sien Huus. He weet, Peter hett bi de Lüü een Konto. De Reken, dat is
so offmaakt, will Peter betahlen, so schrivt he. Twintig Minuten later is de
Pizza daar un he lett se sük smecken. Peter schall blot komen, denn segg ik
„Beate“ und denn gah ick mit Duum und Wiesfinger över mien Lippen: ick swieg
still, man Straaf mutt wesen. Ok wenn dat blot een Pizza is.
Nun kummt de Baas van´t
Booamt över d´ Platz. Grippt na sien Handy. Daar kummt en SMS rin. Onno leest
mit: „Kann ick de Updrag hebben, nett as wi dat afmaakt hebbt? Mit de Spenn an
dien Partei, dat geiht denn klaar“ so schrivt de Diskler Janssen. Onno tippt
fell: „Wahrt Jo!“ und maakt dree
Uproopteken. He sücht dör´t Fenster, dat de Minsk van´t Booamt sük verfehrt und
fell sien Handy utmaakt.
Onno geiht weer an sien
Arbeid. Daar is en Computer in sien Firma up Afwegen, dat mutt he weer in de
Rieg brengen.
As sien Froo van d´
Arbeid kummt, fraagt se: „Un du, hest du di langwielt, so alleen to Huus?“ Daar
tellt Onno up: „Een Touri frünnelk towinkt, en Ehe reddt, een Pizza umsünst
kregen, de Stadt daarvör bewahrt, Geld to verlesen. Wat wullt du noch hören?“
Maike wunnert sük. „Hest
Du weer up anner Lüü hör Computers rümspioneert? Pass up, de kriegt di noch an
dien Hamelbenen.“
Onno: „Nu laat mi doch
mien Vergnögen! Ick verspreek di, dat ick nüms wat schriev, wat mall is und hüm
Schaa brengt. Man wenn daar een in so´n unseker Nett ünnerwegens is, denn mutt
he verwachten, dat ick nich wiet weg bün“.
Anneus Buismann
03.02.2022
|
