Gifft völ Nejes
 |
|
Gifft völ Nejes
Elk bruukt mal wat Nejes. Aber all Nejes hett ok neje Bedenen. Wenn Oma sük en neei Handy köfft, mutt se hör Enkelkind fragen, wenn se nich wieder kummt. Tant Mariechen harr sük een Computer anschafft. Wenn se nu aber en Mail mit Anhang kriggt, kann se de nich open kriegen un mutt erst hör lüttje Süster üm Raad fragen. Neeus meende, he muss uphand mal weer en neei Auto hebben. Sien olle leep noch good, harr aber all mennig Johr unner de Raden.Man nu harr he sük doch entsloten, hüm oftogeben, denn se wullen in Osterurlaub. Dor kunnen se dann ja mit dat neje Auto hendüsen. So kweem he nu bliede mit sien moje Gefährt na Huus. Anner Dag wull he mit sien Leevste een Inkoopstour maken. Mörgens sull dat losgahn. De beiden stegen in, Neeus stok de Slödel drin un kreeg nichmal een Krächzen tö hören. „Dann is seker wat mit de Slödel nich upstee“, meende he, leep in Huus üm de Ersatzslödel to halen. Mit Arms un Been togliek sprung he in d’ Auto, de Motor sprung an un los gung dat. Se moken hör Besörgungen un dann sull dat wieder gahn. Aber dat Glück weer dortegen. Egal wat Neeus versöchte, he kreeg de Koor nich togange. „Wi möten rut un weer rin“ meende Neeus, „dat wi de Kontakt anstöten.“ De beiden stegen een paarmal ut un weer in, aber nix rögte sük. „Wat maak wi nu?“ see he raadlos. „Wi bruken Hülpe“ see Helga un söchte hör Handy ut Taske. Een Autohändler weer gar nich so wied weg, aber dat dürde doch een heel Sett bit de kweem. Intüsken kreeg Neeus ok noch vör luter Upregen Maagkellen. Endlich kweem de Jung ut de Warkstee. He weer recht nett un meende: „Dat kummt van dat Eco-System mit de Start-un-Stop-Automatic“, drückte kört up de Kupplung, dreihte an de Slödel un rums brummte de Mercedes los. „Dat dat doch immer un överall un an all Dinger Verannern geben mutt“ schull Neeus. Helga lachte un bedankte sük bi de Autohändler. Agnes Ammann |