In de School
|
|
|
In de School Dat weer 1963. De Beatles harrn jüst ehren groten Dörbruch. „In een paar Weken sünd de woller weg, denn snackt daar nüms mehr van,“ seeg de Schoolmester van Jan jümmers. Jan gung bi hüm in de twede Klass van de katholsk School in Hude. Dat geev daar so een Ritual, de Jungs ut dat twede Schooljahr mussen jümmers för ehren Schoolmester eenmaal in`ne Week Eier van `nen Buurn holen. De Schoolmester weer een Eierfreter, dat kann man sik hütigen Dags nich mehr vörstellen. Jede Week ene Palette Eier! „Jan, Du hest dien Upsatz good schreven, büst al fartig mit den annern Kram, du föhrst nu na mien Buurn hen un holst mi dree Paletten Eier. De Buur weet Bescheed, he hett soveel daar. Ik krieg van`n Avend Besök, daar mutt wat in Huus weden.“ „Besök kriggst du bestimmt nich, du wullt de Eier alleen freten,“ dach Jan vör sik. Jan reken sik ut, twintig Minüten hen na de Buur, Eier upladen un woller torügg. Dat keem hüm woll to pass, he weer, so rekend he, just woller in de School, wenn Fieravend weer. „Wat makt dien Schoolmester bloot mit de velen Eier, de wohnt doch alleen. Pass up Jan, de platzt bold. Aver dat schall mi engal weden, he is för mi een goden Kunden. Hier hest du sine negentig (90) Eier. Föhr sutje, nich dat du mit dien Rad to Malör kummst“. As Jan bi`n Klockenschauster vörbi keem, kunn he an de grode Klock vör`t Geschäft sehen, noch fiev Minüten un de School is to Enn. Daar hebb ik de letzt Stünn good rüm kregen. Bün genau woller torügg, wenn wi all na Huus köönt. De Lüü van`t Stratenbooamt harrn allens bestens afsperrt. Een Schild wies daarup hen. „Achtung Baustelle, Fahrradfahrer bitte absteigen.“ Jan dach gaar nich daaran aftostiegen. „Daar föhr ik so dör, ik hebb keen Tied“, dach he noch, daar weer`t ok al passeert. He rutscht mit sien Rad an de Kant van de Weg un knall hen. „Junge, daar hest aver nochmal Glück hatt, di is ja woll nix passeert, so wu dat utsücht. Aver dien Eier sünd meest all platt gahn. Hier, kiek mal, twintig sünd heel bleven. Ik geev di een Emmer, daar kannst de denn wieder transporteeren. Un nächst Mal hier rünner van`t Rad, dat is hier veel to glitschig“ „Verdammi,“ dach Jan, as he woller up de Schoolhoff ankeemt, „nu kann ik de Schoolmester man vertellen, wat mi passeert is. Dat gifft bestimmt `n Moorsvull. De is ja sonst ok so licht mit `n Knüppel bi de Saak. „Ha ha,“ de Schoolmester kunn sik gaarnich woller inkriegen. „Dat is nu passeert un nich mehr to ännern. Sett di woller up `t Rad un föhr noch mal na mien Buurn. Ik roop daar an un bestell noch mal dree Paletten Eier“.
Ditmal gung allens glatt. De Buur harr na de Anrop van de Schoolmester bi sien Nahber all Eier upköfft un frei sik nochmal, een good Geschäft an dissen Dag to maken. Ditmal föhr Jan ganz bedacht woller torügg. De Eier bleven heel. Karl-Heinz Wesemann 18.03.2013 |
