Michi is in Kinnergaarn

Michi is in Kinnergaarn

Wenn de Sömmerferjen to Enne sünd, fangt för völ Minsken wat Neiis an: en neje Schooljahr – un de ganz Lüttjen koomt in de Krabbelgruppe of Kinnergaarn. Dat is för völ en grode Umstellen. Besünners de ganz Lüttjen mutten sük dor erst an wennen, dat se nich mehr up Mamas Schoot klautern könt, wenn hör dat dor na is. Ne, över hör steiht nu en frömde Tante.

Michi is ok in de Kinnergaarn komen, ofwoll he noch leep liebebedürftig is un geern kuscheln mag. Aber na de Kinnergaarn much he woll hengahn. He lehrte dor twee Leiterinnen kennen: Tant Greti, een mollige Froo, un Sarah, een jung Wicht, de noch in de Utbildung weer.

Michi kreeg Greti as Gruppenleiterin. De beiden verstunnen sük recht good. Un wenn Michi dat wull, nohm Greti hum ok woll gau eben up Schoot. Dann kuschelte he sük an hör weke Bost, mook kört „dutsi dutsi“ mit hör, bevör he mit de anner Kinner spölen dee. Eens Mörgens stunn Michi midden in de Ruum un keek sökend um sük. He froog: „Wor is Greti?“ Sarah, de de Gruppe nu övernohm, mende: „Greti is vandage nich dor, de hett`n paar Daag Urlaub.“

Eerst weer Michi wat bedrövt, man dann froog he Sarah: „Kann ik dann ok woll bi di dutjen?“ Sarah lacht: „Dann kumm man her du lüttje Kuschelbär.“ Se nohm hum hoch un schukelt mit hum hen un her. Up eenmalde Michi de Kopp hoch un froog: „Sarah, hest du kien Busen?“ „Seker hebb ik de!“, kreeg he to Antwoord. Ganz troorig keek Michi hör an un see: „Kannst du de mörgen denn woll mal eben mitbrengen?“

Agnes Ammann, Rhauderfehn

23.08.2011