|
Muus in`t Huus
Ganz genüsslich stunn ik an min Kookovend un wull Kartuffels ofgeten. Mit een
Oog na de Achterdör kreeg ik doch een Muus to sehn. Een Muus in min Köken!
See leep ganz duukt in Richtung Butendör unner`t Heizkörper weg, immer an`t
Mür lang.
Ik hebb mi di verbaast! Ik reep luudhals na min Mann. Sovöl Hannen harr ik nich
üm all mitnanner to maken. Eerst man de Deckel up min Kartuffelpott. Denn muss
ik sehn, dat de Muus ut uns Köken keem in Richtung Achterköken – se sull absolut nich in`t Wohnung. De Muus leep mit ganz duuknackd Kopp, de harr bestimmt Angst vör mi. Se keek sük mit`n krummen Rügg noch eenmaal üm. Se wull doch woll nich ümkehren? Min Stuuvdör stunn in Hängen open! Nee, se nehm de Kurv achter`t Waskmaschin. Ik wedder luudhals na min Mann ropend, achter de Muus an un denn man de Kökendör dicht!
Endlich kummt min Mann ansluurt.
„Wat is?“
„Wat is? Minskenskind, hier is een Muus!“
„Een Muus? Dat weer seker bloß een Bladd!“
„Een Bladd mit veer Benen un een Kopp, de sük ümdreiht? Mann, hier is een Muus!
Nehm eben de Waskmaschin van`t Mür, ik kann dat doch nich!“
„Du hest di versehn, dat weer`n Bladd.“
„Hebb ik nich, ik hebb doch kin Halluzination! Dat Waskpulver daar weg, din Schoh,
dat Radio, de Warkstügkasten, wat steiht daar all! Ik luuk noch eben dat Schapp van`t Mür!“
Nix! Kien Muus! Ik överlegg noch eenmaal ganz genau: De Muus keem ut Richtung
Heizkörper, an`t Butenmür lang, denn över de Drüppel, denn achter`t Stoffsuger, Waskekörv un Waskmaschin lang, daar verlüst sük ehr Spoor. De Achterdör stunn open, daar is se seker rutneiht! Mi lepen koll Schuren över min Rügg!
Up Knejen bün ik dör uns ganz Wohnung krabbelt un hebb ünner jedet Möbelstück keeken. Uns overgroot Kleerschapp hebb ik ganz utrühmt un in all Ecken na de Muus söcht. Ik hebb kin Muus mehr funnen.
Weer daar nich dat ungood Geföhl? De Muus kunn ja snachts dör min Bedd över min Nös lopen!
Ik will kin Muus in`t Huus!
Karin Steiner
20.10.2007
|
