Sport drieven

Sport drieven maakt glückelk

In mien jung Jahren heet dat: „Driev Sport un du bliffst bit in dien hoog Öller bewegelk, bruukst di kien Gedanken maken, dat du licht maal krank wordst.“ Dat hebb ik denn ok doon, toeerst speel ik Handball. Bloot mien Hannen und mien Fingers weern woll een beten to lütt wussen. Ik hebb dat Handball spelen upgeven un hebb mi anmeldt bi`t Football. Daar full dat ja nich wieder up, dat ik lüttje Hannen harr. Hauptsaak, mien Benen kunnen rönnen un mien Fööt harrn dat richtig Geföhl för de Ball.

Handball un Football sünd ja Mannschaftssportarten. Tosomen mit anner Kameraden hebb ik mi immer wohlföhlt. Gewinn weer een düppelt Gewinn un Verlust bloot een halv Verlust. Dat man nich immer winnen kann, gehört to`n Sport daarto. Un na`n verlustig Speel geiht de Welt nich ünner, man dat willt de mesten Lü nicht wahrhebben. Na een paar Jahr gung dat Interesse an mien so allerlevsten Footballsport verloren. Daar kemen de Froolü in`t Speel. Un de harrn ja ganz wat anners in Kopp. Tosomen Sport drieven in de neei Betreck. Daar geev dat, ik will hier nich all uns Warken uptellen, dat Danzen, mörgens Fango und avends Tango, Walzer, Fox, Trallala und Hoppsassa! Dat Wandern hört daarto, Knickerbockers un richtig fast Schoh hören to de Utrüstung. Stünnenlang gung dat an`t Water lang. In de Bargen gung dat  hoog bit över 2000 Meter. In uns Rucksack harrn wi uns Proviant, Heftplaster un Regentüg verstaut. Herrlich, ut de Höcht na ünnen to kieken un van de Sünn beschienen to laten.

Radfahren weer ok anseggt. Wiede Touren föhren dör Busch un Moor. Picknick maken in`t hoog Gras, inslapen tüsken Immengesumm un Blömenduft. Disse Momente kann ik nich vergeten. Un noch wat: Minigolf spelen. Hier kunnen wi stünnenlang uns Tied verbringen.

Sport drieven in Partnerschaft hett ja een Vördeel of ok een Nadeel, je nadem wu man dat sücht: Een hett de anner in`t Oog. Is de een aktiver, seggt de anner: „Nich so flink“, of: „Ik hebb kien Lüst mehr.“ De Tied leevt van de Wandel. Dat mitnanner Sport maken leet na. Jedereen gung nu sien egen Sport na. Mien Froo maak nu Yoga. Arms kunn se ja verbugen un mit hör Kopp dör de Benen achtern Moors na achtern kieken. Un ik? Na wat woll: Kegeln! In richtig Punktspelen gung dat över Punkten un Holt to de Meisterschaften. Dat daarbi ok maal een Beer drunken wordt, dat verklart sük ganz vansülvst. Beer is een Vitaminbrenger, hebb ik maal in een Reklaam lesen.

Annerlesdens hett mien Dokter mi fraagt: „Wie sieht es bei Ihnen mit ein bisschen Sport aus?“ He vertell mi wat van Bewegung an frisk Luft, dat weer doch good för mien Gesundheit und för hüm ok, he bruuk denn nich so veel Rezepte upschrieven, un dat weer ja ok good för sien Kontingent. He harr sowieso immer Arger mit de Rekenstee van de Dokters. „Na ja,“ segg ik, „in`n Tuun gifft dat bi mi masse Arbeid. Dat eenzigst bi mi is, ik moot fröh morgens eerst mien binnerst Schwienshund överwinnen, denn kann ik van mien Liev Leistung fördern.“  Man bruukt de Gordenarbeid ja nich överdrieven, ok maal een Paus maken. Un wenn de Lüst vörbi is, denn blifft dat even liggen. Mörgen is ok noch een Dag.

Plögen, graven, harken,

dat musst du di maal marken,

is nödig för all dien Saaten,

för Tuffels, Bohnen und Salaten.

Planten, hacken, jäten,

Water geven nich vergeten

Dat du sülvst na all de Qual

ok drinken mootst un ok eenmaal

dien Ogen tomaakst un simeleerst,

is good för Liev un ok för Geest.

Rudi Rabe

01.07.2011