Historisches Bild

To Besinnung komen





To Besinnung komen 


Willi is al immer een besünners Minsk ween. Nu liggt he daar un kickt an de Deck. Een Fleeg krabbelt an de Lamp un will an`t Lucht. Hüm docht, dat he bloot mit een Oog kieken kann. Mit sien Hannen na sien Kopp griepen kann he nich, sünnerbar. Dat is ok all so still as wenn he kien Ohren mehr harr. Dat eenzigst wat noch enigermaten gung weer sien Nös. Rüken kunn he woll. Dat rook na sien Dünken na Krankenhuus. 


Dürd Sett daar keem een Kerl mit witt Tüg an. He dreih sück üm un keek na Willi.„Ach,“ see he to Willi, „sind Sie aufgewacht? Bei uns sind Sie in guten Händen. Sie haben ja noch einmal Glück gehabt, hätte noch viel schlimmer ausgehen können.“ Ganz van Wieden kunn Willi de Wörd verstahn. Willi wull wat seggen, he kreeg aver nix rut, sien Muul weer halv tokleevt. „Ich bringe Ihnen das Frühstück.“ Fröhstück, wu schull he denn eten wiel doch sien Snuut halv dicht weer? Hunger harr he nich bloot Dörst un Pien, överall Pien. Kunn he doch bloot een Tass Tee drinken, de verdammte Drögd in Hals!


De Kerl mit de witte Tüg maak dat Fenster up Kipp.„Frische Luft tut Ihnen gut und wenn Sie nicht trinken können, macht nichts, Sie bekommen Flüssigkeit über die Ernährungspumpe zugeführt.“  Willi verstunn bloot Bahnhoff. Un he weer wedder alleen. He keek an de Deck, de Fleeg weer weg, nix as witte Deck un de Lamp. Willi kunn sien Kopp nich dreihen, dat weer hüm so, as wenn sien Kopp in`n  Schruvstock inspannt weer. Sowat harr he ja noch nie beleevt. Wat weer denn passeert? Lang kunn he nich daarover simeleren. He full wedder in Slaap.


Jemand rüttel an sien linker Arm. He maak sien Ogen open. Dat heet, een Oog harr he tohollen kunnt wiel he ja bloot mit sien rechter Oog kieken kunn.  „Na, wie gehts uns? Glück gehabt, die paar Knochenbrüche und Prellungen sind schnell verheilt. In zwei Wochen können Sie, wenn alles gut geht, wieder nach Haus.“ Willi meen, dat weer woll de Doktor mit sien Gefolge. He quinkt mit sien rechter Oog Tostimmung, mehr kunn he ja nich doon. Verdammt noch mal, wat weer denn nu passeert? He streng sien Kopp an. So na un na kemen de Billers torügg wat güstern passeert weer.


Skat spelen weer Willis Vergnögen. In Dörpkroog weer Priesskat ansett. Achtundveertig Lü wullen de erste Pries mit na Huus nehmen. Is doch klar, dat jeder för sück sien Best geven wull. Man bi`t 29. Spill smeet een Mitspöler, Hans heet he, een na sien Dünken verkehrt Kaart. Un wiel Willi nu dat Spill maken de, seeg he sien Fell wegswemmen. Verleeren kunn Willi noch ni nich, ok dit Mal nich. „Du Ossenkopp, du Schietkerl, du …..“. Wieder keem Willi nich. De annern Twee wullen Willi ruhigstellen un drücken hüm andaal. Willi reet sück los un baller Hans een vör`t Schandasssel. Dat leet Hans sück ja so nich gefallen un hau Willi mit`n Beerbuddel up Kopp.  De groot Haueree harr sien Anfang nomen. De Speelbaas sloot de Skatspöleree. De Weertsmann weer düchdig an ofkasseeren. Weer al slimm genog, wenig Beer verköfft und Dischen un Stöhlen deelwies kört.


De Haueree keem erst to`n Stillstand as de Polizei indreep. Willi harr dat an slimmsten dropen. He weer nich bi Besinnung un Bloot leep hüm d` Kopp andaal. Krankenwagen muss her un mit Blaulucht gung dat in`t Krankenhuus. Nu leeg Willi in sien Bedd un keek egaltoo mit sien een Oog an de Deck.  Namiddags keem sien Froo Line to Besök. Willi kunn mit sien een Oog utmaken, dat siene Line kien scheev Gesicht maken dee. Dat wunnert hüm, wo Line doch sonst nich up hör Snuut fallen weer.


„Na Willi, dat freut mi di so to sehn to kriegen. Nu hest doch woll genog van de Skatspöleree un dien Dickkopp. Geiht doch nich immer so wieder mit dien Upmucken. Muss doch ok mal to Besinnung komen. Hest di sövenunveertig Feinde maakt. Kien een hett de eerste Pries wunnen. Dat dürd noch lang bit de Lü wedder „Goden Dag“ to di seggen doot. Un dat du ni nich wedder de Kaarten in Hannen nimmst!“
Willi wull nickkoppen, man dat gung nich. Sien Kopp seet in`t Schruvstock fast. Dör sien Mullverband kunn Line mitkriegen: „Ik schwör di, Kaarten faat ik nich mehr an un Sluck drinken do ik ok nich mehr.“„Na,“ see Lina, „wenn du dat so meenst, sall ik dat glöven?“ Dat Eenzigst wat Willi kunn: Sien rechter Oog tokniepen.  


Rudi Rabe


04.04.2008