|
„Mögt wi wat Leckeres to Middag, Gerold?“„O ja, wat denkst Du, Marleen?”
„Ik denk an Grönkohl!“
„Nee, Grönkohl mag ik nich all wedder.“
„Dat is nu wahrhaftig all twee Maanten her.“
„Liekers, nee, dat stinkt ja in’t ganz Huus – un all dat Fleesk!Hier smeckt mi bloß de Kohlpinkel!“
„Wu is dat denn mit Arvkensopp?“
„Is vandag nich so min Fall!“
„Un Bohnensopp mit een leckern Knientjekopp?“
„De kannst Du alleen eten, fallt Di nich wat anners in?“
„Snirrtjebraa mit Roodkohl, Gerold, dat is doch ok lecker!“
„Ach, nee, daar stah ik een paar Stünnen buten in uns Out-Dor-Kitchen to snirrtjen, dat is mi to kold!“
„Dat kann ik ja braden.“
„Nee, nee, dat is nich kross genog wenn Du dat deihst!“
„Hest Du doch immer geern eten as wi uns kennenlehrt hebbt – domaals!“
„Ja, domaals, wennehr weer dat?“
„Un updrögt Bohnen?“
„Wat is dat denn, mutt daar ok so’n büld Fleesk in? Ruckt dat bi’t Koken so düchtig, dat ik wedder stünnenlang lüchten mutt?“
„Nu vertell mi eben, wat fallt Di denn so bi, Gerold?“
„In’t Ogenblick bün ik jüst mit Frohstück fertig – un eenfach satt!“
„Willt wi Steekröven?“
„Min leve Himmel, de stinkt ja bit na uns Karktoorn. All Lü weten dann wat wi vandag to eten kriegt!“
„Nu eenmaal ganz wat anners! Wu is dat mit Melkries, Kaneel un Appelmuus?“
„Daar is min Sinn nich an. Dat is ja genau so, as wenn ik Karnmelksbree eten sall! Dat smeckt doch nich!“
„Wuddels?“
„Nee, ok nich so, de smeckt mi beter reven mit Zitron un Zucker so as Mörchensalat! Versteihtst Du dat, Marleen?“
„Wetst Du wat, Gerold? Ik gah eben in min Kamer. Wenn Di wat Leckers bifallt, denn röppst Du mi un ik rönn na de Koopmann!“
„Marleen, vandag is doch Weekenmarkt, daar will ik woll hen!“
„Ja prima, de Idee is good!“
„Ik gah toeerst un haal Eier van uns Eier-Onkel. Denn kiek ik noch eben bi’t Backer an’t Eck rin un koop för uns’n halv Krinthstuut to vannamiddag. Dat is doch lecker, sülvst dick Schieven ofremen un denn dick Botter daarup smeren, is doch een Snippsnappsnoren!“
„Dat maakt Di woll Freid, Gerold! Un Du denkst, ik mag dat ok!!“
„Ja, natürelk, un denn gah ik noch na de een Froo mit dat Gröngood – de nich snackt.“
„De snackt nich, wu enigt Ji Jo denn?“
„Oooch, dat geiht prima, ik hebb ja all faken genog bi ehr rümmeckert un so kennt se mi Queeskopp! Un wenn ik to’n Bispill Tomaten mit echt Tomatensmaak of’n grön Gurk kopen will, denn haalt se’n besünnern Qualität för mi ut ehr’n Combi, denn seggt se, dat de na Tomaten un so smeckt un dat de för mi jüst richtig sünd!“
„Also, snackt se doch!“
„Ja, man wenig, un bloß mit mi! Wuvöl Geld de anner Lü bitahlen mutt, dat seggt se ok richtig luud!“
„Na ja, denn is ja allens klaar, nich dat se Di mit na ehr Huus nimmt, daarmit Du ehr dat Snacken vernünftig bibringst! Du wurrst mi düchtig fehlen, Gerold!“
„Ach wat, frei Di doch, wenn ik Qualität krieg för uns Euros!“
„So, nu is’t aber good, Gerold, wat kookt wi vanmiddag?“
„Ik haal ok noch een Kopp Salat van de Froo de nich snackt!“
„Jaaa, is ja good! Wat kookt wi na Din Menen vanmiddag wat nich stinkt up’t Ovend?“
„Marleen, schill Du man Kartuffels un wenn ik wedder torügg bün, denn snirrtje ik uns Fischfilet – un för Di Marleen – wiel Du de doch so geern eten deihst – noch een grönen Hering extra in een annern Pann!“
Süh, dat mag he, denn stinkt dat ok nich! Mannlü!
„Wat maak ik woll ohn Di?“
Karin Steiner
09.03.2008 |
