Historisches Bild

Updrögt Bohnen








 


Updrögt Bohnen


 


Wat sünd de Huusfroens Kronen? Bohnen, Bohnen, Bohnen!


 


Ik hebb annerlesd een Beleevnis hat, dat moot ik Jo vertellen. Gitte, wat mien treu Seel in mien Huushollen is, seggt to mi: „Dat een Bedd mit de riep Bohnen kannst woll even uprieten, daarvan könt wi „Updrögd Bohnen“ maken. Wenn du daarmit fertig büst, help ik mit to ofsplieten.“ Se drückt mi een groten Waskekörv in de Hand un seggt ganz eenfach: „Hest flink daan, büst in een Stünn fertig.“


 


Van een Stünn worden twee Stünnen. Na ja, denk ik, wat fertig is is fertig un du büst daarvan of. De Körv kunnst bold nich böhren, so swor weer he. „Och,“ seggt Gitte, „daar  bün ik in twee Stünnen mit fertig,“ un fung an oftosplieten. Man, ik harr de Indruck, se harr Hummeln in her Achtersen. Se drück mi dat Mest in Hannen: „Dat Ofsplieten kannst du ok woll, dat is ganz licht. Hest ja sehn, wu ik dat maakt hebb. Eerst de Fahn un denn de Flögel, Faden sünd daar nich mehr an. Is ganz licht, büst flink mit fertig.“ In mien Binnerennen grummel dat: Malör, Malör, Malör!


 


Bums! Büst flink mit fertig! Vanwegens. Binah veer Stünnen weer ik daarmit togang. Scheev Moors hebb ik daarbi kregen. Kramp in mien rechter Been un swart Hannen kreeg ik ok noch. Wenn ik dat docht harr, weer ik daarmit nich anfungen. Aver, na ja, nu weer`d daan un nu? Daar keem Gitte stickum mit Bohnenband un dick Stopnadel an un wull mi wiesen, wu de enkeld Bohnen upriegt worden. Nu bün ik ja nich van Padd of, un ik begreep dat gau. Un zack: Daar seet ik wedder, Arbeidsbeschaffung! Dönnerschlag, denk ik, daar sittst du ja noch bit vanavend bi. Daar slöppt dien linker Been ok noch in.


 


Vanwegens „bit vanavend!“ Annern Morgen gung`d wieder. Bit daarhen harr ik söven Bänner van 1,80m Längd fertig. Wuveel sünd dat nu noch? Noch maal soveel? Nich veel nadenken, dat köst bloot Tied. Bi`d Upriegen gungen mien Gedanken torügg in mien Kinnertied. Bi uns Oma un Opa hungen ok jeder Jahr updrögd Bohnen ünner`t Dack. Aver soveel as ik nu upbinnen doo? Nee, soveel nich. Un bi mien Öllern? Mien Moder weer mehr för Insettbohnen, Snippelbohnen seggt man ok daarto. Meest twee Keramikfött vull Insettbohnen stunnen in Keller.


 


Un mi full in: Ik weer sowatt teihn bit twelv Jahr old. In Nahberskup harr Theo, een Jung ok in mien Öller, sien Zeigefinger in de Snippelmaschien kregen un ratz: de Fingerkupp weer halv weg un manken de Bohnen verswunnen. Blöd hett dat naderhand düchtig. Na de Fingerkupp hebbt se nich söcht, de is later mit upeten worden. Malör, Malör, Malör! Un siet disse Tied eet ik kien Snippelbohnen mehr. Daar kannst mi mit jagen.


 


Nu gung dat uplesd. Dat twalvde Band  is ok noch vull wurden. Alltosomen binah tweeuntwintig Meter, jungedi! Nu hangt se eerstmal schulig ünner`t Dack bi mien Gordenhuus. Un wenn se good ofdrögt sünd, koomt se up`d Böhn.


 


Un nich vergeten: De updrögt Bohnen wordt van Darmbakterien ofboot un maakt düchtig Grummeln in Buuk. Daarmit dat nich unnödig to luut Rutterderee kummt  (Malör, Malör, Malör) is een Fenchelklaren, Anisklaren oder Kümmelklaren  antoraden. Un een eenfachen Klaren is ok nich to verachten. Na denn: Goden Appetit!


 


Rudi Rabe


02.09.2009