Winterfreuden – Schöfel-Ies
Nu is de Winter richtig kamen,
mit kahlen Fröst, mit Ies un Sneei.
Ik sitt hier bi de warmen Ovend,
min Froo bringt mi een moi Tass Tee.
Ik denk torügg an ole Tieden,
waar dat noch geev recht Schöfel-Ies,
kin Minsk wull denn in’t Huus noch blieven,
up’t Ies, daar weer dat Paradies!
Dat Deep, dat weer denn swart van Minsken,
wenn Oll un Jung up Schöfels weer.
De Baas, dat weer oll Willem Hintzen,
he liggt all ganz lang ünner’t Eer.
Oll Hintzen, de kunn Bogens snieden,
he schöfel bloot up Buteriesen.
De Hand up’t Rügg, un denn gung’t los,
dat Deep weer bold nich breed genog.
Up’t Deep van Tettens na Hooksiel,
dat weer doch bloot een Kinnerspill.
Dat leet sük in’n paar Stünnen maken,
dat weer gesund, geev Mark in’n Knaken.
Un sönndags, wenn dat Avend weer,
un wenn de Häben steernenklaar,
denn gung dat bi uns Brügg van Danzen,
un de Musik maak Hermann Franzen.
Un in de Buud bi Weertsmann Harms,
daar kunnst Du kopen ok wat Warms.
So’n gooden Grog smeckt immer good,
de broch eerst Leven in Din Blood.
Harst denn noch so’n lütt Deern in’n Arm,
denn warst Du aber richtig warm.
Dat is vörbi, dat kummt nich weer,
wi Olen harr’n damaals ok Pläseer.
Doch bleev dat all in rechten Rahmen,
de wat passeer, de muss sük schamen.
Wi weer’n de ok nich aufgeklärt,
vandag wurd dat in’n School all lehrt.
Wenn ik hier nu ut’t Fenster kiek,
de Duhmsgraft, de is garnich wied.
Daar hebbt de Kinner ehr Pläseer,
mit Schöfeln, Rutschbahn un noch mehr.
Dat is doch een gesunden Sport,
dat is so ole Freesenaard.
Un de, de Nös van Koll hett rood,
den smeckt eerst recht een Stück Speck un Brood.
De Duhmsgraft ist doch wunnerbaar,
dat Ies so blank, so glatt, so klaar,
de Winter kann noch ruhig blieven,
wi bruuk vöreerst kin natte Tieden.
Dit Gedicht: Ik hebb dat in een old Daagbladd funnen un weet nich well dat schreven hett, ik denk uns Besöker up uns Plattsnacker-Sied hebbt dr Vermaak an.
Ik gröt Jo – Karin Steiner
30.01.2008 |
