De Klamp

Min Grootöllern harrn achter Jever een lüttje Landstee, de se beide ganz alleen
bewarkstellen deen. Hülp geev dat wenig un wenn, denn muss de Familie ran. So
kunn dat passeern, dat Sönndags de Familien mit Kind un Kegel na Oma un Opa
föhren, üm to helpen. Dat mutt so üm 1937 – 1938 passeert ween, dat Heu schull
infohrn weern bi best Sömmerweer. De Groten weern up`t Land, Oma kook een groten Pott vull Eeten, un de Enkelkinner vergnögten sik op eere Wies.

Min Süster, so fief oder sess Jahr old, weer so`n richtigen lüttjen Düwel, un taag ehre groten Vetters un Cousins. De aber ok nich fuul, achter Trude an. Wat maakt se, se ritt
ut un löppt weg. Up eenmal mutt se över de Klamp rönnen, un wat passeert? Se kummt
to Fall un plumpst in de Gubbelschloot, waar dat Regenwater rinlöppt, denn noch dat Water van`t Melkbummenschüren un ok dat Waschwater sammelt sick daar.

De Gubbel leet swart un stunk ganz gewaltig. Trudes moi witt Kleed, de witten Schoh, allens pottschwart. Nadem se nu weer ut de Schloot rutklautert weer, gau mit warm Water afwuschen un sauber weer se. Bloot de Rök, nix to maken. Aber wat nu antrecken? Oma hol so`n feinen rosa Schlüpfer, man seggt ok Schinkenbüdel daarto, ut Schapp.

De truck se an, unner de Arms mit`n Band umto fasttütert. Un van boben? Daar keem
so`n Art Leibchen dröver, un fertig weer de neei Kleedage. Up een Modenschau weer dat seker nich vorföhrt wurrn, aber as Ersatz för de stinkigen Saken weer dat so nich verkehrt, un koll wurr se ok nich, dat weer ja Sömmerdag.
Dit Ereignis word immer weer vertellt, wenn de Snak up Trude kummt.

Hanna Luks

17.11.2007