Oostfreesland

Dat Land is so flach,
Wind tuust darover hen,
t' gifft haast Rök
buten Saltwater un Sliek.
Sünner un blau de See,
witt sülvern Möven mit
wied utstreckt Flunken
seilen ohn Enne,
Windraden
verfrisken de Kimme.
Man find Meedland
van griese Straten
köttsnieden,
swartbunt Kohjen.
Water in'd Deepen
schimmert dunkel, kold
un över Mürsteen Husen
mit rodklört Dachen
steiht mennigmal
in de Nacht baldadig
een runde Maan.
Stillte,
hier hört man de Welt
amen, blot de Wind
tuust.

Ursula Gressmann

02.11.2009