Dör dat Düüster von de Tiet in en hellig Licht.

(Die Schreibweise des Autos wurde unverändert übernommen)

In de schönen Advents- un Wiehnachtstiet geiht jeder Minsch mit de Gedanken trüch in dat Licht von sien Kinnertiet.

As Kind weern wi borgen bi us Öllern. Wi hebbt lacht un weent, weern glücklich un tofreden allemol. Of dat Fröhjohr lachte orrer de Harvstwind bruuste. Wat hebbt wi all´ns dörstohn un nienich den Moot verloorn. Wi köönt us an den Wiehnachtsmann, an den Goden Knecht Ruprecht, Heiligen Nikolaus, St. Niklaas, Sunnerklaus, Sünnerklaas un an dat Christkind besinnen. „All de lütten Kinner, wat en Glück, kregen vun´n olen Wiehnachtsmann en Stück.“ Ole, leve gode Wiehnachtsmann – wat weer dat ümmer schöön. Ok wenn ik `n beten Angst vör em harr, he hett mi nich vergeten mit sien Geschenken.

An´n Hilligovend sitt wi hüüt vör den buntmookten Dannenboom mit de brennen Lichter. Use Gedanken goht trüch dör dat Düüster von de Tiet. Dör dat Licht vun den Wiehnachtsboom,  in dat een hellig Licht.

Wi hebbt von Kind op an de Wiehnachtsgeschicht höört, de in de Bibel steiht. Dat Jesuskind boorn, in en Loken wickelt, op dat Stroh, in de Foderkrüff. Maria, Joseph un Jesus, mit de Engel un Schäpers, bi Nacht in den kolen Schoopstall in Bethlehem. Jesus de Heiland, boorn för us un de Welt, in en hellste Licht. Dat Licht weer heller as de Sünn. De Schäpers güngen, priesen Gott un de Welt un hebbt dat jeden, de dat hören wull, vertellt.

Dör dat Düüster von de Tiet in dat hellste Licht.

Dat hellig Licht is hüüt noch dor – is al över 2000 Johr her. Doröver sind wi froh un dankbor un köönt us freien. Gott hett de Welt sik openbort dör Fleesch un Bloot no Minschenort. Ehr för usen Gott un Freden op´e Eer för all de Minschen. Jedet Johr to Wiehnachten, ümmer an´n Hilligovend, kummt dat över us von ganz alleen.

Wi all goht mit use Gedanken trüch - dör dat Düüster von de Tiet - in dit ene Licht.

Wilhelm Kapppelmann
25.11.2014